En het Zusterschap opende

“Na negen jaar verscheen mijn grote liefde en we stonden versteld van de komst van een man in ons midden. Als een vreemde eend in de bijt vond hij zijn weg en hij was moedig en bleef. En begreep dat dit huis verbonden was met vrouwelijke schoonheid en kracht, en daarom schonk hij ons de vijfde vrouw in huis. Een prachtige dochter met helderblauwe ogen.”

Na de geboorte van mijn derde dochter veranderde er veel, alsof zij de voorbode was van het nieuwe leven dat zich aankondigde. Het pad met hun vader eindigde en ik werd een alleenstaande moeder met drie kleine meisjes.

Ik ervaarde het leven als zeer intens maar de zorg voor mijn kinderen hield me met mijn voeten verbonden met de aarde en dwong me om steeds opnieuw in rechte lijn te komen met het leven.

De tijd die ik samen met mijn kinderen beleefde kende ups en downs. Ik herinner me hoe we mekaar aanmoedigden om zo hoog mogelijk uit de zetels te springen, luidkeels meezingend met Andrea Bocelli zijn Conte Partiro. We doken als dolfijnen in het zelf gegraven zwembad, bouwden kampen met nieuwjaar waar we de nacht in doorbrachten, sliepen samen in één bed als het te koud was,…. gaven troost waar nood was, brachten ontbijt op bed, wandelden zo snel als we maar konden op ons afgelegen weggetje om de pijn die we soms voelden bij elke stap achter ons te laten.

Er waren van die dagen dat ik te ziek was om te zorgen, en dan waren het mijn meisjes die de zorg op zich namen. Ik smelt weg bij deze herinneringen, ze maken me blij en droevig. Ik had zo graag zoveel meer willen schenken…

Een vrouwenhuis waren we, dat zijn eb en vloed beleefde en bewoog zoals de golven van de zee dat kunnen.

Na negen jaar verscheen mijn grote liefde en we stonden versteld van de komst van een man in ons midden. Als een vreemde eend in de bijt vond hij zijn weg en hij was moedig en bleef. En begreep dat dit huis verbonden was met vrouwelijke schoonheid en kracht, en daarom schonk hij ons de vijfde vrouw in huis. Een prachtige dochter met helderblauwe ogen.

En weer veranderde het leven en we leerden over het openen voor de man in ons leven. Een zoektocht met vele paden en gaandeweg ontstond er steeds meer begrip en dankbaarheid en omarming voor het mooie samenzijn. Het zusterschap omarmde de broeder en wat ontstond was ware liefde.
En het pad kronkelde verder…..

Wanneer het mysterie van het leven door ons werkt, ontstaat er een ruimte waarin begrip zich kan nestelen en het nieuwe kan geboren worden. De vereniging van het mannelijke en het vrouwelijke is een noodzaak. Wat rechtlijnig is heeft vloeibaarheid nodig om te kunnen groeien. Werelden kunnen samen komen als er openheid is om te omarmen.

In mijn leven was het samen zijn met mijn meisjes een pad dat me opende voor het zusterschap. Ik herbeleefde en heelde mijn kindertijd van meisje tot jonge vrouw doorheen het samenzijn met mijn mooie dochters. De komst van de man in mijn leven daagde me uit om de deur van het zusterschap te openen en voorbij de oude wonden te kijken en de vereniging van het mannelijke te integreren.

Het samenzijn met vrouwen is een kostbare schat die dient gekoesterd te worden. Vrouwen dragen de blauwdruk van het leven in zich. Elk van ons is verbonden met de hartslag van de aarde. Zoals de aarde voeding is voor elk nieuw leven dat zich door haar ruwe korst wringt, zo is de vrouw dat ook. Zij schenkt het leven en kent het proces van creatie.
Het goddelijke vrouwelijke is geen tegenpool van het mannelijke. In haar mysterie is alles omvat. Het is tijd om dit terug te integreren.

Mijn jarenlange werk met vrouwen vond zijn oorsprong door het werken met honderden vrouwen in mijn healingspraktijk en de vele lessen met leraren in binnen en buitenland rond de integratie van de godin. Het leven zorgde ervoor dat ik genoeg uitdagingen kreeg om dit werk te integreren. Dit gaf geboorte aan de impuls om krachtige vrouwencirkels te ontwikkelen, waarin elke vrouw deze stap in zichzelf kan zetten en er in groeien.

Zo vormde zich de vrouwenworkshop “Soul Remembrance”, de vrouwenzweethutten en de training voor vrouwen: “Holy Marriage”. Wanneer vreugde, vergeving, kracht en verbondenheid worden samengebracht is er de perfecte opening om ruimte te geven aan het integreren van het mysterie van de vrouwelijke scheppingskracht.

Het leven nodigt je uit om samen te brengen wat niet verenigbaar lijkt. Open je voor dit gebeuren, het draagt het wonder van de Nieuwe tijd in zich.

In liefde verbonden,
Griet.

Comments

  1. Caroline (Lin) says

    Lieve Griet,

    Prachtig, de tranen rollen… De kracht van liefde, zachtheid, verbondenheid, vreugde zo voelbaar in je woorden..
    Je woorden raken me diep ‘het leven nodigt je uit om samen te brengen wat niet verenigbaar lijkt’… zo mooi!

    Dank je wel voor je prachtig werk dat je in deze wereld brengt! Het tilt letterlijk op! Zo heerlijk dat in de lente, nu door jou ook ons creatief vermogen en scheppingskracht worden aangewakkerd…

    Ik kan je workshops met een warm hart aanbevelen, het is letterlijk thuiskomen in de prachtige godin die in ons allen aanwezig is! You are soooo beautiful 😉

    Caroline

  2. Lieve Griet, ja bij mij ook tranen: ‘Het leven nodigt je uit om samen te brengen wat niet verenigbaar lijkt.’…
    Dáár werken we aan !
    Veel warms,
    Marijke

  3. Lieve Griet,
    Ik sluit me volledig aan bij Lin en Marijke. Mijn hart zindert van vreugde en ontroering bij het lezen van jouw blog.
    Wat zo uitzonderlijk is aan jouw schrijven is dat elk woord ervan door jou is beleefd, doorvoeld, geïntegreerd. Dit straalt doorheen jouw tekst en doen de woorden leven.
    Je bent inderdaad een zegen voor ons, vrouwen (en het vrouwelijk principe in de man), door de manier waarop jij in het leven staat, met jouw gezin, met Roel, met jouw cursisten en vele anderen.
    Ik heb je maar 1 keer ontmoet, maar deze ontmoeting is me bijgebleven. Jouw eenvoud, authenticiteit en kracht zal ik nooit vergeten.
    Ik ben dan ook heel dankbaar voor elk verhaal dat je deelt via jouw blog.
    Een heel fijn paasweekend!
    Helena

  4. prachtig om te lezen, ik kan er helemaal van meegenieten. Dankjewel Griet!

  5. Anne-Marijn Somers says

    Een mooi en waarachtig verhaal!

  6. dank je Griet voor deze boodschap, prachtig ! en diepe memories van de ademweek met Peggy bij jullie home , love

  7. Daelemans Hilde says

    Ah zo mooi! Kippenvel momenten…
    Love you strong woman! <3

  8. katrien Mudita says

    Dag Griet,
    ik ken je niet persoonlijk maar lees graag je schrijfsels.
    De zin “hij schonk ons de vijfde vrouw in huis ” raakt me diep.
    Er zit zoveel dankbaarheid en omarming van je man in die zin.
    Lieve groet
    Katrien-Mudita

  9. Jouw weg is ook niet over rozen gegaan Griet,
    Heel mooi geschreven. Respect!

  10. Heel mooi en herkenbaar tegelijk… Helend om dit te mogen lezen, Griet. Dank je wel.

Speak Your Mind

*