Laat het Nieuwe Licht door jou geboren worden.

Ik herinner me hoe ik jaren geleden in de zweethut zat, samen met mijn vrienden, dicht bij mekaar met een gevoel van diepe verbondenheid. Mijn vreugde bij de aanvang had plaats gemaakt voor een stilte die me terug bracht naar herinneringen aan mijn eerste grote liefde.

Oude pijn van bedrog en leugen sloop naar binnen en nam bezit van me. Alsof mijn lichaam in stukken werd gereten krimpte ik in mekaar en verdween in deze roes van kwaadheid en gekwetst zijn. Het zweet droop van mijn lichaam en ik snakte naar frisse lucht. Het gevoel dat ik zou barsten en geen ruimte kreeg maakte dat ik de koelte van de aarde onder me opzocht. Ik legde me neer op de aarde, gaf me over en vroeg om hulp. En toen werd het stil rondom mij…

Een lied werd gezongen, mijn hart opende zich en ik voelde hoe graag ik had gezien, hoe diep ik had bemind. Doodsbang was ik om dit te voelen, alsof ik overspel pleegde in mijn eigen verhaal. Maar de stoom in de hut deed me nog dieper buigen en hierin opende ik mijn hart nog meer. Ik werd warm en zacht en ontspande mijn verkrampte lichaam. Ik opende mijn handen en herinnerde me opnieuw mijn grote liefde. Het werd stil in mij en in die stilte kon ik omarmen, loslaten en vergeven. Wat overbleef was een dieper begrijpen van wat eens pijn was geweest.

Sinds deze ervaring leerde ik hoe belangrijk het is om vergeving toe te laten. Het is niet iets dat je kan afdwingen of vooraf plannen. Maar de intentie tot vergeving maakt dat het proces tot leven kan komen. De oude ervaringen zullen zich aandienen en nodigen je uit om het verleden los te laten en in het nu aanwezig te zijn.

Sinds mijn zweethutervaring besloot ik om bewust met dit proces van loslaten aan de slag te gaan. Kleine gebeurtenissen alsook grotere en dieper ingedaalde ervaringen toonden zich. Het waren geschenken die zich toonden en ik voelde hoe ik door die los te laten meer ruimte kreeg, me gemakkelijker begon te openen, me lichter voelde, ruimte kreeg en ervaarde hoe een licht in mij werd geboren.

Als je verhangen blijft aan het verleden, is het moeilijk om vergeving een kans te geven. En in elke oude ervaring hiervan is een vonk te vinden waarin je kan werken met het schenken van vergeving aan jezelf. Hoe dikwijls heb je jezelf niet verweten dat je niet kon zien wat er gebeurde, dat je dacht dat je de verkeerde keuze had gemaakt, dat je besefte dat je niet oprecht was? Hoe moeilijk kan het soms zijn om daarin zachtheid en liefde te brengen?

Blijven hangen in het verleden is verbonden blijven met het geloof dat je als slachtoffer in het leven staat. Het koppelt je los van elke mogelijkheid tot groei.

De andere of jezelf vergeven helpt je om de fouten van het verleden los te laten.Het ontlast je geest en opent je voor de positieve stroom van het leven Het geeft je de kans om op het nieuwe pad te gaan staan en dit te bewandelen. Het geeft je de ruimte om te bouwen aan nieuwe relaties, nieuwe paden, een nieuwe liefde, nieuwe verbondenheid. Het opent je zodat je het nieuwe licht kan ontvangen.

Midwinter is een magische tijd die van oudsher wordt ervaren als één van de krachtigste momenten van het jaar. Het is het moment waarop het licht wordt geboren.

Het wiel van de zon staat op dat moment op haar keerpunt en een nieuwe beweging ontstaat: de groei van het licht. Het nodigt je uit om duisternis achter je te laten en je te verbinden met de geboorte van het nieuwe licht in jou.

Open je voor deze ervaring! Laat het nieuwe licht door jou geboren worden.

Hartegroet,

Griet.

Comments

  1. Chris Geysemans says

    fantastische en erg inspirerende tekst! Bedankt en fijne kerst!

  2. Dat is weer mooi,Griet
    Dank je wel

  3. Dank je Chris! Ook voor jou mooie dagen van verbondenheid in de boodschap van Kerstmis.

  4. Dank je Griet, ik herken wat je schrijft, dank je wel!
    XX

  5. Een prachtig verhaal en een prachtige manier van aangeven hoe het uit de slachtofferrol stappen de belofte van een nieuw leven inhoudt.
    Bedankt Griet voor deze inspirerende tekst.
    Fijne kerstdagen boordevol hartverwarmende momenten !

  6. mooie,inspirerende tekst griet,van harte dank hiervoor.
    een loslatende,verzoenende in overgave en vertrouwende hartelijke midwinter wens ik jullie!

  7. Kathleen denorme says

    Dank je Griet,
    Heel mooi inspirerend verhaal. Heel herkenbaar. Miltheid en vergeving naar ons zelf is de sleutel naar het verspreiden van onze liefde en licht die aanwezig is in ieder van ons. Ook het toelaten van de liefde … .Toch ga ik nog steeds in strijd met vele zaken en ik besef maar al te goed dat ik me op dat moment weer in die slachtofferrol zet. Proces van loslaten, het toelaten om die oude pijn en verdriet te voelen… de weg naar het openen van mijn hart. Fijne kerstdagen en een mooi einde voor 2016. X ❤

  8. Wat als je lot je na 52 jaar treft met een fysische handicap ? Dat omarmen lukt me niet zomaar. Na 5 jaar hard werken evolueert het niet meer en dat valt me zwaar. Het voelt als levenslange dwangarbeid om wat mobiel te blijven.

    • Beste Lieve, dank je wel om dit te delen. Ik heb dit nooit meegemaakt en ik kan slechts een deeltje voelen van wat jij ervaart. Ik bewonder je moed en doorzetting op dit intense pad. Ik wens je veel liefde en vertrouwen in deze komende tijd. Een mooi einde en een nieuw begin.

  9. Wat prachtig beschreven…dank je wel…ik ben tot tranen toe geroerd.

  10. Mooi ! 🙂

  11. Lieve Griet,
    Dank je wel om jouw kwetsbaarheid en groei te willen delen. Het is zo mooi neergeschreven! Ikzelf zou nooit de woorden gevonden hebben die het diepe innerlijke proces van helen, loslaten en vergeven zoals ik het heb kunnen meemaken kunnen weergeven. Dankzij jou kan ik het nu ook beter benoemen.
    Ik wens jou en Roel nog een prachtig nieuw jaar van Licht. En dat heel veel mensen door jullie mogen geïnspireerd worden.

  12. Griet

    Het beschrijft heel mooi wat ik ook in de eerste zweethutceremonie bij jullie heb ervaren toen een blokkade in mij werd opgelost. Bij mij leek het of ik uit elkaar ging gescheurd worden maar ik wist dat ik erdoor moest. alleen met het hoofd en de handen op het gras lukte dat. Even later was het voorbij en was er ook enkel het diepere begrip over.
    Er was vergeving en vooral het gevoel van onvoorwaardelijke liefde voor de anderen in het verhaal maar ook voor mezelf.

    Mijn ervaring is dat om te helen je de pijn in de ogen moet durven kijken, die tot de diepste vezel laten doordringen en accepteren. Pas op dat moment kun je dat blijkbaar loslaten zodat enkel de feiten en lessen over blijven zonder de emotionele belading.

    Griet en Roel: Blijf jullie goede werk voordoen!!

Speak Your Mind

*