Wanneer ik ’s morgens wakker wordt en naar buiten ga om de wereld te begroeten valt mijn oog op de tere blaadjes die reeds verschijnen aan de twijgjes van onze rozenstruiken.
Een gevoel van “het is nog te vroeg” komt even in me op, maar tegelijkertijd laat ik het los en keer terug naar het wonder van de lente die in aantocht is.
Vertrouwen is een toverwoord in deze tijd en de basis waarop we kunnen bouwen. Hoe vaak zie je jezelf voor de keuze staan om angst te volgen of overgave als je metgezel te nemen. De buitenwereld lijkt een promotiecampagne geworden te zijn voor angst en het vraagt aandacht en bewustzijn om daar niet in te verdwalen. Hoe belangrijk zijn die momenten waarop je kiest om voor even deze chaotisch wereld achter je te laten?
Angst is slechts een verhaal dat een beeld heeft gekregen. Een projectie van de toekomst die niet bestaande is. Meewandelen in deze beelden is afdwalen in een wereld waar geen toekomst of uitkomst meer is. Situaties zijn niet langer uitnodigingen om de juiste weg te vinden, ze worden doemscenario’s die geen oplossing meer in zich dragen.
Maar wanneer je bereid bent om achter de angst te kijken en het kluwen waarin je verdwaalt bent los te laten, zal je ontdekken dat er een nieuwe beweging ontstaat die als vanuit een prille vonk een nieuw avontuur aankondigt.
Wanneer de nacht eindigt en de eerste zonnestralen de aarde verlichten ontwaakt de wereld. De eerste vogel zingt zijn lied, de eerste haan kraait ons mensen wakker. Het eerste licht toont de ochtendnevel, en zodra de zon haar hoogste plaats inneemt nodigt ze uit om vanuit dezelfde volheid het leven te betreden. We vergeten duisternis, alle aandacht wordt gericht op dit blije ontwaken.
De natuur toont ons deze waarheid van het leven. Haar observeren is leren over de paden die we kunnen bewandelen. Een glimp van licht vinden vraagt slechts de openheid voor de ontmoeting. Wanneer duisternis zijn cyclus heeft gewandeld en het ochtendgloren de nieuwe dag aankondigt kan je kiezen om de sluiers van de ochtendnevel zachtjes van je af te laten glijden, je ogen te richten naar de eerste zonnestralen en te kiezen om vanuit deze nieuwe waarheid je dag te leven.
Waar licht is verdwijnt duisternis, waar liefde is kan haat geen bedding vinden, kracht overstijgt onmacht, dankbaarheid is de balsem voor afgunst of tekort….
De aarde toont ons elke dag opnieuw dit wonder van geboorte, de geboorte van het nieuwe licht. Alles wat er ons gevraagd wordt, is de bereidheid om in de duisternis de keuze te maken om het licht uit te nodigen, zodat we kunnen ontwaken in dit nieuwe bewustzijn.
Mijn vraag is dan ook eenvoudig: “Kies jij mee voor dit nieuwe ontwaken?”
Hartegroet,
Griet.
Mooi gezegd Griet, dank je!
?
Dank je wel, Marij!
Telkens als ik jouw teksten lees dan voel ik ontroering.
Deze is ook weer ontzettend mooi.
Dank je wel Griet !
🙂 Namastè
Met veel liefde geschreven, Anne. Ik ben blij dat je dit met me deelt! Dank je wel!
Wat een prachtige vergelijking, Griet!
Ik ga er proberen aan te denken telkens ik ’s morgens het licht binnenlaat.
Dankjewel!
Super, Kristin! Ik doe dat ook!
Ja Griet…soms vergeet ik dat ook wel eens, en dan komt die tekst van jou op het juiste moment…als een waar geschenk. Ik dank je!
Dank voor je fijne woorden, Roos. ik schreef deze tekst vanuit een grote verwondering voor onze mooie aarde. Als dat mensen raakt dan maakt me dat blij.
Met oprechte dank !
Graag gedaan, Michaël!
Beste Griet, dank je wel voor deze voedende woorden! Jullie mooie zienswijze ondersteunt me enorm om er telkens ook weer voor te kiezen om op deze manier in het leven proberen te staan.
Dank je wel voor je fijne woorden, Nadia. Ze zijn zeer ondersteunend voor het pad dat we wandelen! Dank om deel van de cirkel van licht te zijn!
Ja, Griet! Daar kies ik helemaal voor! Super bedankt voor je mooie tekst, ze komt op het perfecte moment!
Supergraag gedaan, Marieke!
Dankje Griet, ik ga zo naar buiten en me laten verwonderen door de natuur.
Super, Caroline! Geniet ervan!
Hoe prachtig is dit ! … een pareltje dat voelt als een druppel ochtenddauw op een ontluikend blaadje, zo puur, zo kwetsbaar, zo fijngevoelig neergezet en zo krachtig tegelijk déze uitnodiging om met z’n allen het licht uit te nodigen en voorbij de duisternis te vertrouwen. Bedankt, prachtige vrouw … fantastisch dat onze levenspaden elkaar kruisten. X
Je doet me blozen, Veronique! Dank voor je mooie woorden! Ik neem ze mee mijn ganse dag!
Dankjewel Griet, prachtig!?
En ja, ik kies mee voor dit nieuwe ontwaken. ?
Veel liefs??
Griet,
Als ” natuurvrouw” ken je de geheimen van de natuur!
Je wijze woorden komen recht uit je hart.
Bij het lezen ervan weten ze mijn ziel te beroeren.
Ze geven me de moed en de kracht telkens opnieuw te kiezen voor
het “Nieuwe Ontwaken”!
Heel veel DANK!
Hartegroet
Dank je Jo, voor deze mooie woorden, ze maken me blij! Vooral om te kiezen voor dit nieuwe begin!
Lieve Griet,
Je woorden komen telkens zo zacht en warm binnen. Mijn hart opent zich voor het nieuwe begin…
Ja aan het licht en de liefde die de lente brengt…
Bedankt om me te herinneren aan de keuze… dit maakt het paradijs op aarde. Ik zeg JA en tover een warme glimlach op m’n gezicht xxx
You are so beautiful!