“Ik weet niet meer wie ik ben”, sprak mijn cliënt, “Ik ben de draad van mijn eigen verhaal verloren…”
Ik kon haar zo goed begrijpen en ik herinnerde me al die keren dat ik me doorheen deze beleving worstelde
We staarden samen in hetzelfde vlammetje van de kaars die tussen ons stond en het was stil.
En het bleef stil, elk verzonken in onze eigen gedachten.
En toen verscheen een glimlach rond haar lippen en ik glimlachte mee.
“Tijd voor verandering” sprak mijn cliënt, en we stonden recht en wandelden doorheen de angst, moedig en krachtig en vol van de beslissing dat het nieuwe pad de richting was. Het werk kon beginnen.
Namasté,
Griet.
Jaaa, prachtig moment zo. Dank.
Dank je wel, Sarah!
Mooi Griet, zeker in deze tijd !
Dank je wel, Lieve, voor je reactie!