Vandaag is één dag, los van gisteren en vrij van wat gaat komen.
Maak daarom vandaag kostbaar!
Hartegroet,
Griet.
Luister naar je innerlijke stem…
6 april, 2021 door 2 Reacties
Zelfliefde is een sleutel tot geluk, niemand zal ooit bij machte zijn dit aan jou te schenken.
Daarom is het goed om te luisteren naar die innerlijke stem.
Laat dat vandaag je toewijding zijn.
In liefde, Griet.
Mijn moeder en ik….
1 april, 2021 door 1 Reactie
Mijn moeder en ik, het verhaal van zovele vrouwen, van vele dochters, en ook van vele moeders. Een relatie die uitnodigt om te groeien in liefde, in begrip en in dankbaarheid.
Een relatie die je niet zomaar wegsteekt of waar je zomaar omheen kan wandelen. Maar waarin je leert omgaan met zovele facetten van het leven en van de liefde.
Dit zijn de aardse lessen die we hier leren. Zij gaan over geven en ontvangen, over loslaten en opnieuw verbinden, over meestromen en over de eigen stroom bepalen, over het loslaten van verwachtingen en het openen voor de nieuwe relatie die hierin verscholen zit.
Mijn moeder en ik, we hebben vele waters doorzwommen, sommigen van stevige diepte, anderen gedragen door een speelse lichtheid.
En wanneer de aardse relatie eindigt dan komt dat nieuwe begin…wat ik nu voel is eindeloze liefde en het lijkt of al wat we samen deelden een peulschil is van wat ik nu, jaren later, nog steeds ervaar.
Liefde leert me over onvoorwaardelijke verbinding, vrij van enige begrenzing. Het is aan mij om alert te zijn en niet te verdwalen in de werelden van spijt of tekort.
Jaren geleden ontmoette ik een oudere vrouw die me het volgende vertelde:
“Als moeder oefen je in vertrouwen en intuïtie.
Wanneer het leven je dochters schenkt is het goed om volgende raad ter harte te nemen:
Dochters varen voor je. Zij roeien in het kleine bootje en bepalen de weg. Jij vaart in jouw boot achter ze en kijkt toe. Wanneer ze botsen tegen de obstakels van het leven, ben je daar om hen op te vangen in je armen van liefde, hen te troosten, te luisteren en te begrijpen…….en dan weer los te laten.”
Ik heb deze les altijd ter harte genomen, mijn dochters hun water gegund en ik was en ben nog steeds daar als de zee te heftig is.”
Laat vandaag een dag van omarming zijn!
In liefde,
Griet
Warriors van De Nieuwe Tijd!
30 maart, 2021 door 3 Reacties
Laat ons diegenen zijn die verandering brengen. Die de moed bezitten om de innerlijke verhalen en dwalingen op te lossen zodat we leren kijken met ogen die werkelijk kunnen zien.
De “Nieuwe Warriors” van deze tijd.
Zodat we niet langer bang moeten zijn van onszelf of van de wereld die zich aan het ontvouwen is. Want waar we zachtjes in landen is wat velen noemen “De Nieuwe Tijd”.
Wat nodig is, is dat het oude instort, wat duidelijk aan het gebeuren is, de oude cultuur verdwijnt.
Maar het zaad dat we nu zaaien, zaadjes van kracht, van moed, van mededogen, liefde, en al die andere, bepalen het beeld van de toekomst. En laat dit vrij zijn van het verlangen of de hoop dat we de vruchten ervan nog zullen plukken.
Dus laat ons, moedige “Warriors van De Nieuwe Tijd”, het zaad met zorg kiezen zodat het zich kan verspreiden over de aarde en ten goede komt aan het welzijn van alle levende wezens hiermee verbonden.
Wij hebben een taak.
Laat vandaag opgedragen zijn aan het bewust kiezen van het juiste zaad en zo ook alle andere dagen…
Want weet je, de lente is reeds voelbaar…..
In liefde,
Griet.
Verandering….
25 maart, 2021 door 6 Reacties
Het heeft me zoveel tijd gekost om te durven aanvaarden dat het leven verandert.
Ik heb geworsteld, gewroet, gezocht, gebeden, gehoopt, verhalen gemaakt, ben in de diepte gedoken van dat ongekende en zo beangstigende niet weten, heb nachten gedroomd over de komst van de ware… en opende mijn hand voor dat kleine beetje hoop…
Ik klampte me vast aan ingebeelde scenario’s, droogde mijn tranen en vond opnieuw die wankele moed, ik gooide mijn anker in de armen van een geliefde, om vandaaruit opnieuw te landen in de regionen van de meest eenzame ik. Maar steeds opnieuw opende ik mijn hand voor dat kleine beetje hoop…
Mijn zoeken werd een dwalen en de zon ging op voor anderen, ik verloor haar warmte en landde in haar stille gloed. In een eenzaam dolen daalde ik af, maar gelukkig was er nog die beweging en opende ik mijn handen opnieuw voor dat beetje hoop….
Jaren zijn verstreken en nog steeds ken ik dit pad en ik omarm het teder en met liefde.
Wat ik leerde is hoop te laten varen want ik voelde hoe die verbonden was met mijn bijna onveranderlijk verhaal en met een smachtend verlangen om zo de pijn te kunnen ontwijken.
Wat ik leerde was me te richten op de eenvoud van dat enige moment, het waarachtige nu. Heel eenvoudig, heel onbewogen, in de stroom van het leven, openend voor de uitnodiging van dat ene kostbare nu.
Ik leerde mijn angsten te ontvangen en daarin samen te zijn. Als goede vrienden die elkaar iets willen tonen en elkaar uitnodigen om de dwaling te laten varen en gewoon te genieten van het mooie samenzijn.
Onbevangen en soms heel kwetsbaar, onderzoekend wat me zo bewoog om dan daarna te kunnen glimlachen wanneer een deeltje zich heelde en de nieuwe ruimte die daardoor ontstond zich als een vlinder die de cocon verlaat, door me bewoog.
En geloof het of niet, maar mijn hand ging open, niet langer voor dat beetje hoop, maar voor de liefde die daaruit voortvloeide voor de mooie ziel die in mij zo bewoog.
Ik leerde van mezelf te houden en het kind te omarmen, de tiener te eren in haar zoekende tocht. En de volwassene vond een bedding en werd een trouwe gids doorheen heel dit verloop.
Ik leerde om mijn eigen veilige haven te zijn, betrouwbaar, stevig en in rust. Zodat alles wat nog wilde helen een veilige bedding vond en zich kon tonen zoals dat paste voor hen, op zijn best.
Want nog steeds wandel ik verder doorheen dit hele proces. Benieuwd elke morgen en open voor de schitterende stralen van de opkomende zon. Want het gevoel diep verlaten vond plaats voor een nieuwsgierige blik: wat zal het leven me vandaag schenken en waartoe nodigt het me uit in ook nu weer, dit nieuwe begin.
Het leven verandert in elk moment en ertegen vechten heeft geen zin. Maar durven omarmen en voelen is volgens mij de sleutel die de deur opent naar het ware geluk. Waar liefde en omarming en tederheid thuis zijn zoals een bloem in de lente die zich opent voor de warmte die huist in het hart van ieder mens.
Laat daarom vandaag vloeiend zijn in zijn beweging, en open je voor het ontvouwen van de uitnodiging van dit nieuwe begin. Voelbaar in de ochtendlucht en de warmte die de zon reeds begint te schenken en anker je vertrouwen in de verandering die deze reeds brengt.
Namasté,
Griet.
Ik geloofde….. en opnieuw zeg ik ja!
23 maart, 2021 door 1 Reactie
We zaten samen, mijn cliënt en ik… en we staarden in het vlammetje tussen ons. Zij was zo gewend te spreken voor groepen, zij kende het pad en toch….
Een traan rolde over haar wangen en ik begreep zo goed haar pijn, eenvoudig omdat ik die zo herken….
“Ik voel me zo gefaald” zo sprak ze, “alsof het allemaal niet klopt.”
“Ik geloofde…. Ik had me voorbereid… niet de woorden, maar de connectie met wie ik werkelijk ben zodat mijn woorden van daaruit zouden stromen. Maar die stem in mijn hoofd die als een donderslag steeds opnieuw door me raasde dat het allemaal onzin is waar niemand iets aan heeft, nam zo de bovenhand. Ik voerde een strijd tussen geloof en onmacht en toch bracht ik daarin mijn woorden vanuit de ziel naar voren.”
Het werd stil tussen ons en beiden vertoefden we in landen van onmacht en niet begrijpen.
Ik keek op en zag een vogel voorbij komen gevlogen en opnieuw….
En ik keek haar aan en richtte haar aandacht naar het ijverige dier. In de koude winterlucht maakte het de eerste voorbereidingen voor zijn nieuwe nest.
Ik weet niet wat er door haar geest speelde, maar zo na een tijdje vroeg ik haar vanuit mijn bedachtzame geest: “Heb jij enig idee wat het hem kostte om zijn eerst vlucht aan te gaan?”
Beiden zonken we in die ervaring…
En dan ontstond een glimlach rondom haar eerst zo droevige mond.
“Ik moet moedig zijn” zo sprak ze “en ik eer de dwaling en ook het proces. Het is gewoon tijd om te leren en ja, ik wandel verder en ik zal duiken, elke keer opnieuw!”
In liefde verbonden,
Griet.
Als je geest begint te surfen…
18 maart, 2021 door 2 Reacties
Weet je, ik denk dat velen van ons de neiging hebben om zich zoveel kleiner te maken dan we werkelijk zijn. Je zou kunnen zeggen dat we dan niet bedreigend zijn voor anderen of dat anderen ons niet bedreigend vinden voor hen…
Maar wat is het voordeel hiervan?
Het heeft me vaak bezig gehouden, al die gekke hersenspinsels in mijn geest. En al dat innerlijk dwalen over te groot of te lang of te dik of te dun…
En weet je, er is niets groots aan om jezelf in te houden. Je niet te tonen zoals je werkelijk bent. Je te verstoppen achter al je falen, je geloof dat je niet goed genoeg bent, al je zorgen, al je twijfels….
Het maakt de wereld zoveel kleiner en dat is niet wat er nodig is voor nu.
Daarom mijn uitnodiging voor vandaag:
Als je geest begint te surfen op die frequenties van “Niet Goed Genoeg…” zoals een surfer ook zou kiezen, verlaat deze golf van ingebeeld denken.
En kies een nieuwe en krachtige golf die zich ontrolt in de magie van het leven, stralend in een schitterende zon
En surf tot in haar hoogste toppen, fier en rechtop en wetende:
“Dit is het, Hoe Wonderlijk Ik Ben!”
Herrijzend verbonden,
Hartegroet,
Griet.
Wanneer het “Niet Weten” groot wordt…
16 maart, 2021 door 4 Reacties
Een tekst van Khalil Gibran die me altijd heeft geraakt en me steeds opnieuw uitgenodigd heeft om moedig te wandelen. Ik deel hem graag met jou.
Wanneer angst ons verlamt en we het gevoel hebben dat we moeten omkeren, dan is goed om te weten dat de natuur ons over dit alles wijze lessen leert.
Zoals hieronder wordt gesproken, er is geen weg terug, we moeten moedig zijn en durven het risico nemen om dat grote “Niet Weten” te omarmen en ons over te geven aan die grote oceaan.
Voor vandaag nodig ik je uit om dit weten te omarmen. wandel in de veiligheid ervan!
Hartegroet,
Griet.
Laat Liefde Vandaag Je Intentie Zijn…
11 maart, 2021 door Reageer
Ik denk niet dat het juist is om de dingen te doen om liefde te krijgen.
Maar ik geloof dat er een oneindige stroom van liefde is in ieder van ons die de wereld wil bevruchten.
Natuurlijk, vrij en helemaal verbonden met wie je bent.
En ik geloof dat het dan ook onze taak is om deze liefde te laten stromen… in alles wat je doet.
Laat deze energie vandaag je richting bepalen.
Laat liefde vandaag je intentie zijn.
In liefde verbonden,
Griet.
Durf te Stralen…
9 maart, 2021 door 2 Reacties
We kunnen pas stralen als we aanvaarden dat we reeds schitterend zijn, dat we volmaakt zijn en dat het enige dat we hoeven te doen, is ons daarin tonen.
Vandaar mijn uitnodiging voor vandaag:
“Durf je te tonen!”
“Durf te stralen!”
In verbondenheid,
Griet.
