Archives for augustus 2014

Vanuit het verlangen nog even verder te deinen in een stille droom van verwondering ontmoet ik Reiki….

reiki Binnen 2 weken vind er een nieuw weekend reiki I inwijdingen plaats. Na 7 weken vakantie voel ik hoe ik even zoek naar een nieuw ritme van werken. De mooie en stille natuur waar we gedurende onze vakantie te gast waren maakt dat ik het verlangen voel om nog even verder te deinen in deze stille droom van verwondering.

Maar mijn planning haalt me gedeeltelijk uit dit heimelijk verlangen. Wanneer ik de mailtjes lees van de deelnemers aan dit weekend word ik echter mee aangestoken door hun enthousiasme en verlangen om te leren over de wonderlijke Reiki energie.

Terwijl ik dit schrijf herinner ik me de momenten van stilte waarin we tijdens deze weekends werken. Waar je tijd voor even laat vervagen en je uitgenodigd wordt de bezorgdheid en drukte van de buitenwereld achter je te laten. Er onstaat een ruimte waarin je je innerlijke wereld kan betreden en je kan verbinden met de eenvoud en essentie van je bestaan in dit moment. Het is hier dat je je ware verbinding met het leven kan voelen en dat de Reiki energie je hele wezen kan voeden.
Zij die reeds hun eerste graad Reiki behaalden, en de Reiki behandeling kennen, begrijpen mijn woorden, daar ben ik zeker van. Zij kennen het stille samen zijn en de grote verwondering van het zo verbonden zijn.

Zij kennen de kracht van het stil je handen leggen en nadien de verlichting van het opnieuw ervaren van eenvoudige essentie. Het moment waarop je uit het oude verhaal stapt dat je reeds tijden met je meedraagt maar waarvan je weet dat het niet meer verbonden is met je waarheid. Dat stille moment waarop je voelt dat het leven geschenken in zich draagt en dat het aan jou is om je ervoor te openen. .. Het gevoel om één te zijn met al wat leeft en de ervaring dat liefde de enige waarheid is. Eindeloos kan ik zo doorgaan want telkens opnieuw ontmoet ik nieuwe mensen met nieuwe ervaringen. Ik jubel met hen mee bij elke herwonnen kracht, elk nieuw inzicht, elke verrassende wending in hun leven, elk nieuw begin. Ik jubel wanneer de weg wordt terug gevonden, en het pad zich openbaart…

Het maakt me stil en dankbaar en ik herinner me mijn eigen pad, met vallen en opstaan, de duisternis, het grote verlangen en de uren zoeken naar wat werkelijk is…maar steeds het grote geschenk Reiki in mijn handen dragend. Het heeft me bevrucht met een diep vertrouwen voor het leven en de kracht gegeven om telkens weer nieuwe stappen te zetten.

Reiki is een uitnodiging tot innerlijk ontwaken, spiritueel begrijpen en het dagelijks ervaren van het werken met healing.
Ik ben dankbaar dat ik dit werk kan delen, dat ik op deze wijze mensen kan ondersteunen in hun groei en dat ik getuige mag zijn van de schoonheid die leeft in elk van ons. Het maakt mijn leven kostbaar en zinvol en zoals ik het ervaar is het een bijdrage aan de herinnering dat we leven in de hemel hier op aarde.

Hartegroet,
Griet

>> Reacties kan je hieronder posten.
>> Voor het ontvangen van de Blog-Nieuwsbrief kan je rechtsbovenaan deze pagina inschrijven. Zo blijf je via mail onmiddellijk op de hoogte telkens wanneer er een nieuw artikel op de Anam Cara Blog verschijnt.
>> Voor de maandelijkse Anam Cara – Nieuwsbrief kan je inschrijven op de Anam Cara Nieuwsbrief-pagina. Deze Nieuwsbrief geeft een ruim overzicht van onze aktiviteiten, projecten en artikels.
>> Als je dit project graag een steun wil geven is dit heel erg welkom. Meer informatie kan je vinden op de pagina ‘Steun Anam Cara’

Mijn eerste Feest voor Moeder Aarde, een ontmoeting met het licht

feest voor moeder aarde

Het is 17 jaar geleden, we wandelen in stilte. De zon straalt terwijl we samen als een slang van mensen door het landschap wandelen. Er is een stilte die gedragen worden door enkele troms aan de kop van de slang. Ik voel me leeg worden, alsof ik hier ben, maar ook elders. Het gezang van een vogel vult me en ik adem ze in. “Help me om mijn hart te openen”, zeg ik in mezelf. Het is alsof de vogel knikt en opvliegt. Ik voel mijn voeten stappen en mijn adem geruisloos, ik laat los. De slang komt samen als een cirkel rond een grote boom. Iedereen is stil. Ik voel mijn hart, en ik sluit mijn ogen.

feest voor moeder aarde In die innerlijke wereld zie ik een figuur staan, in het midden van de cirkel van mensen. Ze kijkt naar me, mijn hart begint sterk te bonsen. De figuur wijst naar de boom en ik zie een waterval van licht uit de hemel samenkomen, geabsorbeerd door de bladeren van de boom. Dit licht stroomt als een liefdevolle koestering door de stam en verspreid zich via het brede, pulserende wortelgestel. Terwijl ik dit aanschouw voel ik een licht door me heen stromen, de aarde in.

kristalEen stem zegt me: “je kent het licht van de kosmos, je ziet het in de mensen en de natuur, maar vind nu het licht van de aarde, want dit licht zal je thuisbrengen”. Ik kijk naar de boom van licht en richt mijn blik op de wortels. Mijn hartslag bonst in mijn oren.

Als van verre komt een stem naar me toe, ik open zachtjes mijn ogen. “Geef me je hand”, zegt mijn buurvrouw. Ik besef ineens dat ik deel ben van de cirkel en in mijn eigen wereld was. Ik geef mijn buren de handen en sluit mijn ogen, ik voel hun warmte in mijn handen. Een man gidst ons in een meditatie. Maar in mijn hart zingt nu een nieuw lied. Ik heb een wereld gevonden en besef dat de leerschool nu begint.

wandelingTerwijl we hier zo staan, in het zinderende zonlicht, zingt mijn hart samen met het lied van de vogels. Het stroomt over in de streling van de zachte wind. Ik vind mijn biddend hart, en een bron van duizenden gebeden, diep binnenin mij. Mijn adem is nieuw, de wereld is nieuw, ik wil iedereen omarmen terwijl we in stilte, als een slang van zegenende mensen, door heen het landschap wandelen. De trom zingt aan de kop van de slang, mijn hart jubelt, ik ben thuis.

wandeling’s Avonds aan het vuur staar ik in de vlammen. De man tegen me ‘Ik ben blij dat je er bent’. En, misschien voor de eerste maal in mijn leven, althans op deze bewuste manier, voel ik deze woorden. Het is alsof ik deze plaats ken, hier aan het vuur. Ik ken deze mensen, de sterren, de wind. Ik staar in de vlammen, de vrouw naast me zingt een wonderlijk lied. Ik voel herkenning tot in het diepste van mijn wezen, alsof ik mijn plek gevonden heb. Een nieuwe koers in mijn leven is begonnen, mijn innerlijk oog gericht op het licht van de Aarde. Ik weet dat ik het zal vinden…

wandelingBeste vrienden: zaterdag aanstaande zullen we opnieuw samenkomen in de Kluis in St Joris Weert, voor een dag van meditatie, ritueel, natuur, feest, vuur en samenzijn. Ook de kinderen zijn welkom om mee deel te nemen in het kinderprogramma.
Opbrengsten gaan zoals elk jaar naar de vredesgemeenschap in Colombia.

>>> Klik hier voor inschrijvingen en info voor het Feest voor Moeder Aarde

Wie weet tot dan!
Hartegroet,
Roel

>> Reacties kan je hieronder posten.
>> Voor het ontvangen van de Blog-Nieuwsbrief kan je rechtsbovenaan deze pagina inschrijven. Zo blijf je via mail onmiddellijk op de hoogte telkens wanneer er een nieuw artikel op de Anam Cara Blog verschijnt.
>> Voor de maandelijkse Anam Cara – Nieuwsbrief kan je inschrijven op de Anam Cara Nieuwsbrief-pagina. Deze Nieuwsbrief geeft een ruim overzicht van onze aktiviteiten, projecten en artikels.
>> Als je dit project graag een steun wil geven is dit heel erg welkom. Meer informatie kan je vinden op de pagina ‘Steun Anam Cara’

Het volgen van je droom – ontmoetingen met Andrew Gonzalez

Het was meer dan 3 jaren geleden dat we als gezin nog een degelijke vakantie hadden genomen. Om een of andere reden bleek er nooit de nodige tijd of middelen te zijn om er eens even helemaal tussenuit te zijn.
Maar al 3 jaren had ik mijn oog op een jaarlijkse cursus waarin A. Andrew Gonzalez, een meesterlijke kunstenaar, les gaf in Italië. En nu, na 3 jaren uitkijken naar de mogelijkheid om van hem te leren, was het zover.

In juli kreeg ik 21 dagen lang les van hem in zijn unieke airbrustechnieken, terwijl ik van Amanda Sage, eveneens een schitterende kunstenares uit de Verenigde Staten, les kreeg in het opbouwen van een visionair portret in de Misch-techniek, een oude olieverftechniek waarin gewerkt wordt met lagen van wit en gekleurde transparanten. Het werd een intensieve cursus waarin ik van ’s ochtends tot ’s avonds schilderde, lerend van deze 2 meester-kunstenaars, terwijl Griet en Noa vakantie hielden temidden van de van olijfbomen vervulde bergen.

Ik leerde Andrew zijn werk ongeveer 7 jaar geleden kennen, en werd van die dag een enorme fan van zijn unieke beeldentaal. Op miniteuse en exacte wijze heeft hij een techniek ontwikkeld waarin hij verstilde, haast sculpturele uitziende figuren vormgeeft, die zich tonen in hun verhouding tot het licht. Een beeldentaal die volledig uniek en ontzagwekkend mooi is. Het is alsof je kan kijken in een wereld van engelen , een wereld vervuld van hemelse kracht.

Al reeds van de eerste dag die we doorbrachten op de cursus in Italië, kwam ik in de avonden tot diepe conversaties met hem, waarin we spraken over het belang van spirit, devotionele kunst en zijn diepgaande spirituele ervaringen die hij reeds als kind ervoer. Overdag genoot ik van zijn stille aanwezigheid, zittend aan onze zijde, ons werk observerend, zijn kennis overdragend en enthousiast wanneer nieuwe artistieke vormen zich ontwikkelde. Zijn aanwezigheid was er altijd een van zachte kracht, waarin elke student met zijn vragen welkom was.

Gedurende de weken ontvouwde zich een wederzijdse herkenning die zich uitdrukte tot een open delen van onze ervaringen en kennis. Een uitwisseling die ons beiden vervulde met vreugde. Hoe wonderlijk om een diep broederschap te ontdekken in de kunstenaar die ik al zovele jaren bewonderde.

Toen ik 3 jaren geleden bijna de kans had om deze cursus te volgen, had ik me de intentie gemaakt om onder zijn begeleiding een portret te maken van onze dochter Noa, en om daarin haar spirituele essentie uit te drukken zoals ik ze ervaar. En nu, na al de jaren, was het zover en kreeg ik de kans om de vele lange dagen werk die deze techniek vraagt, onder de schitterende begeleiding van deze meester schilder door te brengen.

Terwijl ik deze woorden schrijf zijn we ondertussen in de bergen van Zuid Frankrijk. Noa slaapt naast me in de zetel, na een lange dag stappen in de bergen, waarin we de Vision Quest plaatsen voor de deelnemers verkenden. Wat verder op tafel ligt het werk dat ik onder begeleiding van Andrew maakte. Het toont Noa in haar verbinding met het licht, dat zowel rondom haar is als binnenin. In haar hart plaatste ik een lotusbloem, van waaruit een witte vlam schijnt en alles verlicht. Het werk is nog niet helemaal af, maar vervult me met blijdschap en liefde wanneer ik het zie. Het is hoe ik haar zie en hoe mijn ziel spreekt. Hier rechts van deze tekst kan je een detail zien.

Zowel Andrew als Griet, Noa en ik, verbleven na de workshop nog enkele dagen in Italie. Dit gaf ons de kans onze gesprekken te verdiepen, en leidde zelfs tot een mooi video-interview dat ik met hem hield op onze laatste avond. Ik had vele jaren geleden het gevoel dat ik in deze kunstenaar een diep spiritueel mens zou vinden, maar nooit had ik kunnen dromen een waar broederschap te mogen vinden, waarin de diepe liefde voor het licht gedeeld wordt. Het is bijzonder hoe het leven kan lopen.

Ik geloof in de wonderen van het leven, en ben steeds opnieuw verast door de voortreffelijke plannen die het leven voor ons in petto heeft. Er is altijd een groter plan aan het werk, dat ik niet helemaal kan vatten, maar wat me gidst, stuurt en inspireert. Dat is het wonderlijke van het leven, het is altijd in ontvouwing, altijd groeiende tot een nieuwe, nog ruimere expressie.

Wat mijn contact met deze bijzondere ziel me leerde, is dat de kracht van diepe intentie om trouw te zijn aan het innerlijk licht, en van hieruit te handelen, heel je leven kan vervullen. Zijn leven en werk toont het, en ook in mijn leven is deze intentie zich altijd bewuster gaan vormgeven.

Het is aan ons om te dromen, en onze dromen te richten op het allerhoogste, hoe je dat ook wil noemen. Wanneer we dit doen zal het licht van het hoogste je gidsen, in alles wat je doet, en je brengen naar wonderen, die je nooit voor mogelijk had geacht. Ik wens je de moed toe om te dromen, vanuit het diepste van je ziel.
Het is dat waar de wereld op wacht.

Ga er voor en wees open voor de wonderen, klein en groot. En houd je blik voor altijd gericht op het hoogste, in jezelf, het leven en de wereld.
Hartegroet,
Roel

>> Reacties kan je hieronder posten.
>> Voor het ontvangen van de Blog-Nieuwsbrief kan je rechtsbovenaan deze pagina inschrijven. Zo blijf je via mail onmiddellijk op de hoogte telkens wanneer er een nieuw artikel op de Anam Cara Blog verschijnt.
>> Voor de maandelijkse Anam Cara – Nieuwsbrief kan je inschrijven op de Anam Cara Nieuwsbrief-pagina. Deze Nieuwsbrief geeft een ruim overzicht van onze aktiviteiten, projecten en artikels.
>> Als je dit project graag een steun wil geven is dit heel erg welkom. Meer informatie kan je vinden op de pagina ‘Steun Anam Cara’

Vision Quest in het land van de Katharen

Aangekomen in de mooie streek van de Katharen trokken we onder de stralende zomerzon de heuvels in van het prachtige domein van onze lieve vrienden Tom en Marine. We gingen vandaag op zoek naar plaatsen in de natuur waar binnen enkele dagen een groep mooie mensen voor 11 dagen samen komen om er hun vision quest te houden. Een traject van 4 dagen en nachten waarin zij zich afzonderen in de natuur en zich verbinden met hun visioen voor hun leven. Een intens ritueel dat in tradities van het sjamanisme sinds de oudheid wordt ondernomen als overgangsrite en waar deze groep zich de laatste maanden intensief op heeft voorbereid.

Noa geniet van het spelen met Hella, haar vriendin voor de komende dagen en ontmoet er de ezels en de vele kleine diertjes die hier wonen. De adelaars vliegen soms in de verte, er is een enorme stilte in het land, ver weg van de menselijke aktiviteit. Wij voelen ons vervuld door de schoonheid van de natuur hier en ervaren die als een diepe streling voor onze ziel. Het is voeding en inspiratie die we zeker meenemen in de verdere ontvouwing van onze droom.

Het pad brengt ons altijd geschenken en nodigt ons uit onze eigen geschenken te verspreiden. Op deze unieke plek voelen we de omarming van de natuur en de stilte van de bergen. De stilte die als vanzelf je tot inkeer en verbinding brengt. Een ware zegen.

Wil je graag ons foto-album bekijken, kan dit op ‘fotoalbum Vision Quest 2014

Hartegroet,
Griet.

>> Reacties kan je hieronder posten.
>> Voor het ontvangen van de Blog-Nieuwsbrief kan je rechtsbovenaan deze pagina inschrijven. Zo blijf je via mail onmiddellijk op de hoogte telkens wanneer er een nieuw artikel op de Anam Cara Blog verschijnt.
>> Voor de maandelijkse Anam Cara – Nieuwsbrief kan je inschrijven op de Anam Cara Nieuwsbrief-pagina. Deze Nieuwsbrief geeft een ruim overzicht van onze aktiviteiten, projecten en artikels.
>> Als je dit project graag een steun wil geven is dit heel erg welkom. Meer informatie kan je vinden op de pagina ‘Steun Anam Cara’

Met een vleugje weemoed, maar zoveel geschenken rijker…

Net toegekomen in Frankrijk in de streek van de Katharen waar we binnen enkele dagen een groep moedige vision-questers verwelkomen, dwalen mijn gedachten nog even af naar het o zo mooie Torri Superiori. In deze ecologische leefgemeenschap verbleven we 3 weken terwijl Roel er een cursus voor visionaire kunstenaars volgde onder leiding van onder andere kunstenaars Amanda Sage en Andrew Gonzales. Met een vleugje weemoed denk ik terug aan de warme gezinnen die deze inspirerende ecologische gemeenschap dragen, alsook de kinderen waarmee Noa, onze bijna zwartgebruinde dochter, dagelijks haar dagen vreugdevol deelde. Ik herinner me de gonsende creativiteit die de gemeenschap vervulde door de aanwezigheid van zoveel prachtige kunstenaars. Een tijd van inspiratie, waar ik op mijn manier deel van kon zijn waarvoor ik zeer dankbaar ben.

Toen ik op zekere dag met Noa en Clovis, een vriendje dat ze daar leerde kennen, een duik ging nemen in de rivier vlakbij Torri gelegen, werden we verrast door een plotse regenbui. De dichtsbijzinde schuiplaats die we konden vinden was het kleine idylische kerhofje gelegen in de schaduw van de rivier. We vonden er een klein kapelletje waar een open deur ons verwelkomde. Een hemels geschenk bleek enkele ogenblikken later toen ik de kinderen voorstelde om één voor één een lied te zingen om de tijd een beetje te doden. We toverden onze mooiste liederen tevoorschijn waarna we telkens stil werden door de magische klank in dit kleine kapelletje. Onze stemmen klonken als hemelse gezangen, en toen we de kleine mooie Maria ontdekten zongen we voor haar. Het maakte ons stil en ingetogen en voor even verdween de wereld van riviertjes en dammen bouwen uit onze realiteit.

Nadien bracht ik bijna dagelijks een bezoek aan deze kleine kapel. Met mijn ratel, fluiten en shrutibox werd dit mijn moment van verstilling en verinnerlijking en gaf het me de inspiratie om verder te werken aan het nieuwe project dat ik in Torri ben aangegaan. Maar daar hoor je later meer over.

Ik vond in deze kapel mijn plaats van verbinding en diepgang en mijn moment om even uit de dagelijkse realiteit te stappen en mijn gebeden van liefde op een vervullende manier de wereld in te sturen.

Na het beëindigen van Roel zijn cursus nodigde ik hem uit om samen zang en fluit op te nemen in mijn, zoals ik dat evaarde, “Sacred Place”. Samen zouden we onze intenties verbinden met de kracht van de plaats en vanuit die sacrale verbinding spontane liederen brengen. Er waren nog enkele vrienden die pas later naar hun thuisland zouden keren en zodoende nog even in Torri verbleven. We nodigden ook hen uit om mee de opnames bij te wonen en met kracht te ondersteunen. Met z’n achten werden we stil onder de mooie klanken die ons vervulden, gericht op de ene spirit en de kracht van Maria die daar zo sterk aanwezig was. Onderscheid verdween en we werden één in harten en deelden onze innerlijke geschenken door op het einde samen te zingen. Het was thuiskomen in de wereld van licht om nadien in mekaars ogen de vonk ervan te omarmen.

Wanneer we op reis vertrekken neem ik telkens een beetje afscheid van onze thuis, in mijn hart draag ik Spirit mee. Toch ben ik telkens weer zo blij wanneer ik een plaats vind waar ik dezelfde verinnerlijking kan voelen. Die me verbindt met de Heilige ruimte in mezelf. Ik heb geleerd dat ik me kan openen voor zulk een ervaring, maar soms ontmoet ik ze onverwachts. Dit geeft me het gevoel dat ik overal thuis kan zijn.

Met een warm hart, grote dankbaarheid en vervuld van magie namen we gisteren afscheid van het wonderlijke Torri Superiori. Met een vleugje weemoed, maar zoveel geschenken rijker.

Ik kijk uit naar de volgende ervaring.

Hartegroet,
Griet.