Liefde, God’s uitnodiging tot groei.

De laatste maanden voelde ik mezelf meer en meer de stilte ingaan. Eenvoud riep me en liefde werd een uitdaging. Een uitdaging in meer leren over wat waarlijke liefde is. Leren waar liefde begint en liefde eindigt, om dan uiteindelijk tot de slotsom te komen dat ware liefde eindeloos is.

Daar, in die ruimte waar we allen verbonden zijn, waar onze zielen één zijn, is het liefde die ons uitdaagt terug te keren, stil te worden en de poort van de Heiligheid te betreden.
Daar schuilt alle kracht om oude wonden te genezen, onze bereidheid tot verder groeien te tonen en te weten dat we altijd gedragen zijn.

Onlangs viel het boek van Marianne Williamson:” Betoverende liefde” me letterlijk in mijn handen. Net als een klein kind huppelde ik bijna naar huis om snel haar boodschap te kunnen lezen.
Ik heb het boek dikwijls naast me moeten leggen, om de euforie die in me kwam tijdens het lezen een weg te laten vinden.
Ik hou van de eenvoud  en fijnheid van haar woorden en bewonder de wijsheid die zij deelt

Ik ben ervan overtuigd dat dit boek voor velen een mogelijkheid is tot beter begrijpen van wat er allemaal in relaties gaande is. Haar woorden zijn een uitnodiging om te durven kijken naar wat er in ons geheeld kan worden door het samenzijn met anderen. Een uitnodiging om oude denkpatronen te durven loslaten, het oude ik achter je te laten en de engel die in elk van ons schuilt te verwelkomen in het nieuwe leven dat op je wacht.

Het ouder worden van mijn moeder, haar niet meer mobiel zijn en afhankelijk worden van de zorg van anderen maakt me soms heel stil. Ik kan alleen maar stille getuige zijn van de weg die zij nu bewandelt en in mezelf kijken waar duisternis naar licht kan worden gebracht. Ons samenleven was soms bewogen en moeilijk, maar ik sta versteld van de liefde die ik voor haar voel. Het is deze liefde die me  uitnodigt om me in de nieuwe vorm met haar te verbinden.

We willen allemaal zo graag gezien worden zoals we werkelijk zijn, erkend worden in onze liefde, er is echter maar één weg daarin te gaan en dat is de liefde in de ander te erkennen.

Als slot wil ik nog een klein stukje toevoegen, woorden uit het boek van Marianne Williamson:

“Ieder van ons draagt, ingegrift in zijn of haar hart, instructies met zich mee die luiden: “Kom naar huis, kom naar huis.” En dan komt de beminde om ons daar naarheen te brengen…….Lang, lang geleden, in een bewustzijnssfeer heel ver hier vandaan, begon ergens een mystiek avontuur. Nu, vele eeuwen later, beginnen we te ontwaken uit onze diepe, diepe slaap van afgescheidenheid en schuld.
…om te ontwaken uit de doodsheid van onze vroegere ik…..We zijn van onze nachtmerrie verlost. We hebben vergeving gekregen en zijn bevrijd. We zijn een en al liefde. We zijn zo blij dat we thuis zijn. ”
– uit Marianne Williamson: “Betoverende liefde”

Ik ben dankbaar voor alle relaties die me de weg toonden in het openen van mijn hart.
In liefde,
Griet.

Reacties kan je hieronder te posten.

>> Voor de Blog-Nieuwsbrief kan je rechtsbovenaan deze pagina inschrijven. Zo blijf je via mail onmiddellijk op de hoogte telkens wanneer er een nieuw artikel op de Blog verschijnt.
>> Voor de maandelijkse Anam Cara – Nieuwsbrief kan je inschrijven op de Nieuwsbrief-pagina. Deze Nieuwsbrief geeft een ruim overzicht van onze aktiviteiten, projecten en artikels.

Comments

  1. sonia janssens says

    Ja, Liefde. Het woord alleen maakt me al stil. In deze stilte probeer ik mijn eigen liefde te vinden. Ja hoor, heel diep zit ze, ik voel ze, het word warm in mij. Steeds ga ik terug naar deze plek en deel ze met de mensen rondom mij. Soms voor andere verwarrend, maar ik geniet ervan dat ik ze meer en meer kan delen, stapje voor stapje. En elk stapje is er één.
    In liefde
    Sonia

Speak Your Mind

*